sigara içmeye başladığımdan beri böyle. uyanınca sigara yakıyorum. ve ilk sigaramın sonuna doğru banyoya koşup kusuyorum. kusmak bir ritüele dönüştü benim için. ister istemez nerede olursam olayım sabah uyandıktan sonra içtiğim ilk sigaranın sonunda kusuyorum. sartre'a bir nazire gibi bulantılar yaşıyorum. bu bulantılar gün içinde de rahatsız ediyor beni. neyse. kahvemi de içip yatağımda günü geçirmeye karar verdim.
bence zamanı öldüren bir katilim ben... her doğum günümde bir yılımı daha öldürüyorum. her doğum günümde olduğu gibi yine şehrin en ucuz pastanesinden en ucuz pastamı aldım. kimsem yok kendim alıyorum pastamı. içeride kızına 'doğum günün kutlu olsun aylin' yazılı pasta hazırlayan babayı görünce şansıma küfrettim tekrar. şapkamı başıma çektim kimseye görünmeden evime geldim.
3 mum yaktım pastanın üstünde. geçmişim, bugünüm ve geleceğim için. bir an gözüm kapıya kaydı acaba içeriye bir sürü kişi dalıp doğum günümü kutlayacak mı diye. gereksizce uzunca bir süre bakındım. yine gelen giden yoktu. olanca gücümle mumlara üfledim. tek bir mum sönmemişti. siktir edip koydum mumları lavaboya. birisi hala yanmaya devam ediyordu.
5'e böldüm pastayı. bugünüm, gelecekteki ben, gelecekteki karım ve gelecekti kızım ve oğlum için. bugünümü nasıl olsa bitiriyorum diyerek yedim. diğer 4 parçayı elime aldım ve çöpe attım. onları gelecekte yiyecek birileri vardı ve ben şimdi onları yiyemezdim. belki bir gün bende mutlu olurum diyerek çöpten eve döndüğümde bir şey farkettim.
hala yanmaya devam eden mum geleceğimdi...
