"İntihar Etmek?
Hiçlik, kötü hissetmekten iyidir.
Eğer kötü olaylar neticesinde değil de kimseye haber vermeden, geride bir şey bırakmadan, tamamen varoluş problemleri yüzünden yapılıyorsa ölümü kucaklamanın en onurlu yolu olduğuna inandığım eylem. İntihar edebilmeniz için hayatı çok sevmeniz gerekir...
İntihar etmekten vazgeçtiğin o günün üstünden yıllar geçti. Vazgeçmenin sebebi farklı bi türden intihara girişmen olmuştu çünkü; ''Kendini intihar etmiş kabul etmek ve yaşamını başka insanların hayatlarını iyileştirmeye çalışmakla sürdürmek.''
En boktan durumdasın, artık nefes alamıyorsun, aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık hesabı boka batmış durumdasın. O anda işaret ve baş parmağını silah konumuna getirip kalbine dayarsın ve şak!..
Artık senin hayatın ölmüştür. Bambaşka bir hayat seni beklemektedir. Son nefesine kadar başka hayatların kendininki gibi boktan olmamasını sağlayacaksın. Hapse mi girdin? orada haksızlığa karşı ol. Öldürülme ihtimalin mi var? sokak kahramanı ol. Aşk acısı mı çekiyorsun? çöpçatan ol. Sevdiğin birinin ölümüne mi üzülüyorsun? başka başka tanımadığın insanların cenazelerine gidip teselli edeceksin. Zaten sen öldürecektin kendini kabul et, bu şekilde vicdan denen o edepsiz şeyi doyurabilirsin, belli bir süreliğine tabi!
Çünkü şimdilerde kişisel hiçbir çabanın ve bu boş hatta saçma sapan iyiliklerin insanlara (insanlara değil, insanlığa) gerçekten yararlı olmadığının farkına varıyorsun. Aslında bi kaç sene önce varmıştın da hadi neyse!?
Sistem kendi iğrençliklerini ve kötülüklerini yeniden ve yeniden üretip duruyor. E o zaman?
sen neden intihar etmekten vazgeçmiştin peki? Başka türden bi intiharı seçtiğin için değil mi? yani insanlara yardım etmek gibi... Fakat çok yetersizsin bu konuda, sen yaptıkça bozuyorlar ve buna karşı yapabileceğin hiçbir şey yok şu anda. Farklı türden intihardan vazgeçip aslına mı dönmek lazım şimdi acaba? Yoksa daha farklı türden bi intihar şeklini mi denemek gerek? bireysel terör gibi!
İntihar etmek, kimin ev sahibi kimin misafir olduğunu düşünmeden hayata siktir çekmektir. Ses getirici ve eylemsel tarzda olanı daha bi makbuldür ama şart değil, intihar intihardır...
İntihar etmek, varlığını doğrulamanın yegâne yöntemidir!
Yapanın son yoludur ve yapanca, en doğru yol.
Bakmayın saçlarınıza rüzgârın değdiğine, bakmayın sahilde gün batımı izlediğinize, bakmayın her dakikasını ayrı hatırladığınız o güzel ve eğlenceli zamanlarınıza... Önünüze, arkanıza, sağınıza ve solunuza bakmanız yeterli. Tüm bunlar, ''ölüm gibi'' gerçekler karşısında değerini yitiren güzel ve cezbedici şeylerdir.
Eğer kötü olaylar neticesinde değil de kimseye haber vermeden, geride bir şey bırakmadan, tamamen varoluş problemleri yüzünden yapılıyorsa ölümü kucaklamanın en onurlu yolu olduğuna inandığım eylem. İntihar edebilmeniz için hayatı çok sevmeniz gerekir...
İntihar etmekten vazgeçtiğin o günün üstünden yıllar geçti. Vazgeçmenin sebebi farklı bi türden intihara girişmen olmuştu çünkü; ''Kendini intihar etmiş kabul etmek ve yaşamını başka insanların hayatlarını iyileştirmeye çalışmakla sürdürmek.''
En boktan durumdasın, artık nefes alamıyorsun, aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık hesabı boka batmış durumdasın. O anda işaret ve baş parmağını silah konumuna getirip kalbine dayarsın ve şak!..
Artık senin hayatın ölmüştür. Bambaşka bir hayat seni beklemektedir. Son nefesine kadar başka hayatların kendininki gibi boktan olmamasını sağlayacaksın. Hapse mi girdin? orada haksızlığa karşı ol. Öldürülme ihtimalin mi var? sokak kahramanı ol. Aşk acısı mı çekiyorsun? çöpçatan ol. Sevdiğin birinin ölümüne mi üzülüyorsun? başka başka tanımadığın insanların cenazelerine gidip teselli edeceksin. Zaten sen öldürecektin kendini kabul et, bu şekilde vicdan denen o edepsiz şeyi doyurabilirsin, belli bir süreliğine tabi!
Çünkü şimdilerde kişisel hiçbir çabanın ve bu boş hatta saçma sapan iyiliklerin insanlara (insanlara değil, insanlığa) gerçekten yararlı olmadığının farkına varıyorsun. Aslında bi kaç sene önce varmıştın da hadi neyse!?
Sistem kendi iğrençliklerini ve kötülüklerini yeniden ve yeniden üretip duruyor. E o zaman?
sen neden intihar etmekten vazgeçmiştin peki? Başka türden bi intiharı seçtiğin için değil mi? yani insanlara yardım etmek gibi... Fakat çok yetersizsin bu konuda, sen yaptıkça bozuyorlar ve buna karşı yapabileceğin hiçbir şey yok şu anda. Farklı türden intihardan vazgeçip aslına mı dönmek lazım şimdi acaba? Yoksa daha farklı türden bi intihar şeklini mi denemek gerek? bireysel terör gibi!
İntihar etmek, kimin ev sahibi kimin misafir olduğunu düşünmeden hayata siktir çekmektir. Ses getirici ve eylemsel tarzda olanı daha bi makbuldür ama şart değil, intihar intihardır...
İntihar etmek, varlığını doğrulamanın yegâne yöntemidir!
Yapanın son yoludur ve yapanca, en doğru yol.
Bakmayın saçlarınıza rüzgârın değdiğine, bakmayın sahilde gün batımı izlediğinize, bakmayın her dakikasını ayrı hatırladığınız o güzel ve eğlenceli zamanlarınıza... Önünüze, arkanıza, sağınıza ve solunuza bakmanız yeterli. Tüm bunlar, ''ölüm gibi'' gerçekler karşısında değerini yitiren güzel ve cezbedici şeylerdir.
